Muisjes met een erfelijke gehoorafwijking (het Beethovenmodel) zouden zijn behandeld met een nauwkeuriger vorm van de CRISPR/Cas9-methode (de genschaarmethode). In die operatie werd alleen het gemuteerde gen (Tmc1) verwijderd. Dat zou maar op een plaats (een basepaar) verschillen van een gezond exemplaar. Dat is knap, maar het probleem met deze genoombewerkings-methode is dat er ook op andere dan de beoogde plaats op het DNA wordt geknipt….
Als dat gen defect is dan krijgt de drager last van toenemende doofheid, zoals de Duitse componist Ludwig van Beethoven. De muisjes waren met dezelfde genetische afwijking opgezadeld. “We ontwikkelden daarvoor een preciezere versie van de CRISPR/Cas9-methode om gehoorlverlies te voorkomen”, zegt Bence György van de Harvard-universiteit. Daarmee konden we effectief het defecte exemplaar van Tmc1 uitschakelen. Het gezonde exemplaar bleef onaangetast. Dat is opmerkelijk aangezien het gaat om een defecte positie in driemiljard DNA-letter in het muizengenoom.” György heeft zijn onderzoek gedaan aan het kinderziekenhuis in Boston, onderdeel van de Harvarduniversiteit. Momenteel is hij werkzaam bij het instituut voor moleculaire en klinische oogheelkunde in Bazel (Zwi).
Bij de CRISPR-methode wordt een stuk RNA gebruikt dat de genschaar (Cas9) leidt naar de goede plaats op het DNA. “Helaas is dat gids-RNA niet heel precies. Om acties op de verkeerde plaats op DNA te voorkomen werkten we met het Cas9-enzym van de bacterie Streptococcus pyogenes in plaats van dat van, zoals gebruikelijk, de Staphylococcus aureus. Bovendien hadden we een tweede laag van herkenning toegevoegd. Naast gRNA gebruikten we een gemodificeerde versie van Cas9 om die enkele (DNA-; as) letter verschil te ontdekken in het gemuteerde Tmc1-gen. In experimenten met Beethovencellen bleek die combinatie in 99% van de gevallen alleen dat gemuteerde gen te hebben verwijderd.
Puntmutaties
Deze zogeheten puntmutaties zouden verantwoordelijk zijn voor een hele reeks ziektes. In de ClinVar-databank zouden bijna 3800 eenpuntsgenvarianten zijn te vinden. Gezamenlijk zouden ze verantwoordelijk zijn voor eenvijfde van alle dominante genetische variaties bij mensen. Voorlopig is het nog niet zo ver dat deze techniek in de klinische praktijk zal kunnen worden toegepast. Er schijnt nog een lange weg te gaan zijn….
Bron: Alpha Galileo