De structuur van Integrate-CRISPR, waarbij het donkerblauwe deel het cascade-enzym is (Cas), het roze het gids RNA en het lichtblauwe het enzym transposase waarmee stukjes DNA in het genoom kunnen worden ‘gelast'(afb: Sternberg & Fernández Labs, Columbiauniversiteit)

Al jaren schrijf ik in dit blog over de CRISPR-methode, een systeem geleend van bacteriën, om DNA mee te bewerken, maar ik had nog nooit van PAM, een korte nucleotide-sequentie waar de Cas-genschaar van afhankelijk is. Als de genschaar aanwezig is dan moet er zo’n PAM (de M staat voor motief) in de buurt zitten. Dat heeft iets met de oorsprong van de CRISPR-methode te maken, een afweersysteem van bacteriën tegen bacterievirussen (fagen). Er schijnt nu een CRISPR-systeem te zijn ontwikkeld, SpRYgests, dat helemaal geen PAM’s meer nodig heeft, waardoor de methode dus breder bruikbaar is geworden.
Helemaal PAM-vrij is de nieuwe CRISPR-methode niet, moeten de onderzoekers erkennen. Ze hebben hun genschaar uitgeprobeerd op 130 stukken DNA. De plaats van handeling op het DNA, bepaald door het gids-RNA dat de ‘schaar’ naar de juiste plaats moet brengen, lijkt vrijwel zonder beperking. “We kunnen op vrijwel elke plaats het DNA veranderen”, zegt Benjamin Kleinstiver van het algemene ziekenhuis van Massachusetts.

Bron: Science Daily