Zebravisjes met dat synthetische gen dansten in een magnetisch veld

Je zou bijna zeggen: het spel is op de wagen, synthetische biologie gaat (veel) verder dan het wat genetisch bijschaven van micro-organismen. Onderzoekers van de universiteit van Virginia in de VS hebben muizen en vissen opgezadeld met een synthetisch gen, dat met behulp van (uitwendige) magneetvelden te manipuleren is. De onderzoekers hebben het dan over het behandelen van hersenziektes als Parkinson en schizofrenie, maar ik denk dan toch aan heel andere dingen: manipuleren van levende wezens met behulp van, in dit geval, magneetvelden. Het verhaal zou in Nature Neuroscience zijn verschenen, maar ik kan het daar niet vinden

Güler en promovendus Michael Wheeler fabriceerden een gen dat een cel gevoelig maakt voor magnetische velden. Ze koppelden een gen dat een cel gevoelig maakt voor rek aan een ander gen dat fungeert als nanomagneet, zo staat er in het persbericht, maar ik neem aan dat het eiwit waarvoor dat gen codeert die gevoeligheid heeft en niet het gen zelf. Een gen ‘aanzetten’ betekent dat dat, via tussenkomst van RNA, het bijbehorende eiwit laat fabriceren. Zo’n genreactie gebeurt alleen onder invloed van een magneetveld, waardoor de hersenactiviteit van het ongelukkige dier kan worden gemanipuleerd dat dat gen krijgt ingebracht.
De dierenbeulen voerden hun operatie uit bij muizen en zebravisjes en bekeken wat hun gepruts teweegbracht bij de diertjes. Güler: “Het bleek dat we cellen kunnen aanzetten met simpele magneten. Dat is nooit eerder gedaan.” Volgens hem zou dit onderzoek kunnen leiden tot het behandelen van hersenaandoeningen met behulp van magnetisme. “Het is een nauwkeurige en niet-invasieve methode.”
In een reeks proeven met het zogeheten Magneto-gen, waardoor de proefdieren behaaglijkheid of plezier ervoeren, bleken de muizen uit eigen beweging naar de ruimte te gaan waar een magnetisch veld aanwezig was, alsof ze daar voer verwachtten. Als het magneetveld werd uitgeschakeld dan waren de muizen niet geïnteresseerd in die ruimte. Muizen zonder dat synthetische gen hadden geen enkele belangstelling voor de ‘magneetkamer’.
Zebravisjes gingen in een gebied met een magnetisch veld dansen, wat ze normaal gesproken doen in reactie op druk (sic) in het water. Als het magneetveld wegviel was ook het dansen over.

Wheeler: “Dat gedrag geeft aan dat het magneetveld het synthetische gen aanzet. De veld dringt de hersens binnen onafhankelijk van de dichtheid van het weefsel zoals bij mri en kan bepaalde hersencircuits aanzetten als het proefdier zich in het magneetveld bevindt.” Güler denkt dat dat mogelijkheden schept bij het corrigeren van verkeerd ‘vurende’ neuronen. Vooralsnog denkt hij dat deze techniek eerst meer inzicht zal geven in de ontwikkeling en het functioneren van de hersens.

Bron: EurekAlert