Implantaat produceert insuline via radiosignaal app

Insuline van virussen verantwoordelijk voor suikerziekte en kanker?

De molecuulsstructuur van insuline (afb: WikiMedia Commons)

Het moet toch niet gekker worden. Onderzoekers onder aanvoering van Martin Fussenegger hebben een implantaat bedacht van elektronica en insulineproducerende cellen dat samen met een progje op je telefoon werkt om op tijd insuline aan te maken. Zouden diabetici daar nu blij van worden (vraag ik me af)? Fussenegger heeft zelfs plannen het lichaam op te nemen in het internet-der-dingen.
Zodra de suikerpatiënt iets eet waardoor de suikerspiegel in het bloed stijgt kan hij een toepassing op zijn telefoon gebruiken die een signaal produceert om de insulinecellen te laten beginnen met de productie. Hij kan die toepassing ook zo instellen dat dat automatisch gebeurt.
Het zou voor het eerst zijn dat de genexpressie van een cel wordt aangestuurd door een elektrisch signaal. In muisjes werkte het implantaat perfect (mutatis mutandis stel ik me zo voor, want heb je wel eens een muis met een telefoon gezien?). Fussenegger: “We wilden de genexpressie al lang sturen via elektrische signalen. We zijn er eindelijk in geslaagd.”
Het signaal van de telefoon is een radiosignaal. Het elektrische signaal van het implantaat stimuleert een combinatie van natrium- en kalium-kanalen in het celmembraan. Dat zet een signaalroute aan die uiteindelijk het insuline-gen aan zet. De geproduceerde insuline wordt in vesikels ‘verpakt’ die door het celmembraan verhuizen en, neem ik (=as) aan, in het bloed terechtkomen. Dat hele proces duurt een paar minuten.

Internet-der-dingen

Fussenegger ziet lichamen met implantaten onderdeel worden van het internet-der-dingen. “Het implantaat kan met de cyberwereld verbonden (en gekraakt; as) worden.” Hij ziet die mensen met implantaten al volledig geïntegreerd worden in het wereldwijde web. Voor digitale inbraken is hij niet zo bang. “Mensen hebben nu al kwetsbare implantaten, maar die zijn voldoende beschermd. Dat zou hier ook moeten gebeuren.”
Het grootste probleem ziet hij op het gebied van de genetica liggen. Genen en cellen zijn kwetsbaar. Ook zal er een oplossing moeten komen voor het vervangen van de insulinecellen. Dat moet nu elke drie weken gebeuren. Ik heb zo’n vermoeden dat Fusseneggers ‘oplossing’ bij nader inzien niet erg praktisch zal blijken.

Bron: Science Daily

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.