Minerale microdeeltjes zouden RNA-therapie efficiënter maken

aflevering bRNA aan cellen

Links de kationische aflevermethode, rechts die met minerale microdeeltjes (afb: Science)

Onderzoekers van de universiteit van Wisconsin-Madison hebben uit dierproeven geconcludeerd dat minerale microdeeltjes het effect van een RNA-techniek verbeteren. Die zou daarmee ook veiliger zijn geworden. Die techniek zou een belofte inhouden om, onder meer, kankers te behandelen.
Het idee bij die techniek is om bepaalde boodschapper-RNA-moleculen in cellen te brengen zodat die bepaalde eiwitten gaan aanmaken (afhankelijk van het geïntroduceerde boodschapper-RNA. Het is altijd een probleem om dat soort moleculen netjes in een cel te krijgen zonder dat het door het afweersysteem wordt (of de spijsvertering of cel zelf) wordt afgebroken. De onderzoekers hebben nu minerale bolletjes gebruikt om die bRNA’s veilig af te leveren.
“In het oppervlak van die deeltjes zitten poriën”, zegt William Murphy. “Daardoor kunnen ze moleculen vervoeren zoals eiwitten of RNA’s. Dat lijkt op wat we in de archeologie zien. Daar vinden we ook intact eiwit of DNA in een stuk bot of eischaal die duizenden jaren oud zijn. Die mineralen stabiliseren die moleculen een lange tijd.”

De onderzoekers gebruikten die 5 tot 10 µm grote deeltjes om bRNA af te leveren in cellen rond beschadigd weefsel in suikerzieke muisjes. Muisjes die met die minerale deeltjes met bRNA behandeld werden genazen sneller dan wanneer het RNA op een andere manier werd afgeleverd aan het weefsel rond de wondjes.

Nieuw?

Deze techniek schijnt vrij nieuw te zijn. Daarmee kun je een cel iets laten aanmaken wat ie op dat moment nodig heeft. Als dat bijvoorbeeld een antigeen waar het afweersysteem op reageert dan heeft dat in het lab gemaakte bRNA de functie van vaccin.
Voor hun onderzoek gebruikten de wetenschappers bRNA dat normaal codeert voor een groeifactor, een eiwit dat, onder meer, het herstelproces versnelt en in diabetische muisjes niet of slecht functioneert (zoals ook in veel suikerzieke mensen).
Het schijnt dat als vervoermiddel zogeheten kationische polymeren (lipiden) worden gebruikt. Murphy: “Die zijn vaak giftig. Hoe meer bRNA hoe beter het effect, maar dan heb je ook meer mogelijk giftige kationische polymeren nodig. Dat is dan een afweging. Met die minerale deeltjes heb je dat niet. Die zijn niet giftig.” De onderzoekers bonden het bRNA ook aan een eiwit dat voorkomt dat het afweersysteem zijn slag slaat om te voorkomen dat het vreemde RNA ook als vreemd herkend en vernietigd wordt.

Een ander punt is de duur van het effect. Als bRNA aan cellen wordt afgeleverd dan gaan die daarmee normaal gesproken niet langer dan zo’n 24 uur mee aan de slag (met de productie van het bijbehorende eiwit). Dat kan (veel) te kort zijn. Murphy: We zagen als het bRNA functioneerde die minerale deeltjes het geproduceerde eiwit weer opnamen en die vervolgens langzamerhand weer vrij gaven in de loop van weken.
Het verwijderen van die microdeeltjes lijkt ook geen probleem. Die lijken op bot of tandglazuur en het is de bedoeling dat ze worden afgevoerd als ze niet meer nodig zijn. Volgens Murphy is de lengte van hun ‘arbeidzame leven’ stuurbaar door de samenstelling, voordat ze keurig door het lichaam worden verwerkt.

Het systeem is overigens gepatenteerd en een bedrijfje dat Murphy mede heeft opgericht, Dianomi Therapeutics, mag die techniek gebruiken. De onderzoekers werken nu aan een systeem om bot en kraakbeen aan te laten groeien en om beschadigingen aan het ruggenmerg te repareren met behulp van de magische microdeeltjes.

Bron: Science Daily

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.