Een uitleestechniek voor DNA zou ook gebruikt kunnen worden voor het ‘kraken’ (stelen, veranderen e.d.) van de DNA-informatie, waarschuwen onderzoeksters rond Nasrin Anjum van de universiteit van Portmouth (VK). Ik(=as) zie niet zo gauw op welke manier de DNA kan worden misbruikt dan de vatbaarheid voor bepaalde ziektes te onthullen die uit DNA zijn af te leiden, maar dat is vast een mankement in mij(n geestelijke vermogens).
De nieuwste uitleestechnieken maken het mogelijk om snel en (relatief) goedkoop het genoom uit te lezen. Dat uitleesproces omvat een reeks complexe, onderling afhankelijke stappen – van monstervoorbereiding en uitlezing tot data-analyse en -interpretatie – die elk zeer gespecialiseerde instrumenten, technologieën, programmatuur en verbonden systemen gebruiken. Aangezien veel DNA-gegevens op het web openbaar toegankelijk zijn, zouden volgens de onderzoekers cybercriminelen de informatie kunnen misbruiken voor hun eigen, kwalijke doeleinden.
Anjum: “Dit is een waarschuwing. Het beschermen van genoomgegevens gaat niet alleen over versleuteling (van die gegevens; as) maar ook over het anticiperen op aanvallen die nog niet bestaan. We hebben een paradigmaverschuiving nodig om de toekomst van precisiegeneeskunde veilig te stellen.”
Volgens medeonderzoekster Mahrin-Ul-Hassan van de Benazir Bhutto-universiteit, zijn die gegevens de meest persoonlijke vormen van gegevens die we hebben. “Als ze worden gecompromitteerd, gaan de gevolgen veel verder dan bij een typisch datalek.”

De onderzoeksters zagen nieuwe en opkomende methoden die kwaadwillenden zouden kunnen gebruiken om systemen te misbruiken of aan te vallen, zoals synthetische DNA-gecodeerde ‘progjes’, ki-gestuurde manipulatie van genoomgegevens en identiteitsachterhaling. Deze bedreigingen gaan volgens de onderzoekers verder dan typische datalekken van digitale systemen en vormen volgens hen een risico voor de privésfeer van individuen, de wetenschappelijke integriteit en zelfs de nationale veiligheid.

Gevaarlijke lacune

Anjum: “Ondanks het belang ervan blijft cyberbioveiligheid een van de meest verwaarloosde en slechtst begrepen onderzoeksdisciplines en vormt een gevaarlijke lacune in de bioveiligheid. Om ervoor te zorgen dat onze DNA-informatie veilig blijft en alleen voor goede doeleinden wordt gebruikt, dringen we aan op meer onderzoek en samenwerking om manieren te vinden om deze krachtige technologie veilig te houden.”
Overheden en andere belanghebbenden zouden daar oog voor moeten hebben en een beleid moeten ontwikkelen voordat het te laat is, aldus de onderzoeksters.

Bron: Science Daily