Het omvormen van rijpe cellen tot pluripotente stamcellen kan ruim tien jaar, maar die methode is nog steeds tamelijk inefficiënt. Slechts een op de vijfhonderd tot duizend rijpe cellen vormt zich om tot pluripotente stamcel. Nu zouden onderzoekers van de universiteit van Colorado met behulp van synthetisch boodschapper-RNA en micro-RNA-moleculen een uiterst efficiënt systeem hebben ontwikkeld met omprogrammeringspercentages tot in de 90%. Daarmee wordt ook het toepassen van pluripotente stamcellen voor therapeutisch gebruik een stuk bedrijfszekerder , verzekeren de onderzoekers.
Ondanks vorderingen op dit terrein zou de omprogrammering tot pluripotente stamcellen nog steeds uiterst inefficiënt en in consistent zijn. Dat lage rendement samen met de lange kweektijd vergroot het risico op schadelijke mutaties in de ‘eindproducten’ en daarmee de veiligheid van het gebruik van die stamcellen.
De onderzoekers uit Colorado gebruikten diverse aangepaste boodschapper-RNA-moleculen (de ‘mallen’ voor de eiwitten die door de genen gecodeerd worden) die het sjabloon vormen voor herprogrammeringseiwitten samen met micro-RNA. Micro-RNA stuurt de genacitiviteit. Ook verbeterden ze de kweekmethode om de groei van de te herprogrammeren cellen te bevorderen.
“Veel onderzoekers hebben geprobeerd het rendement te vergroten door naar nieuwe modulatoren voor het proces te zoeken”, zegt onderzoekster Ganna Bilousova. “Wij hebben gekeken naar de mogelijkheden van RNA om de concentraties van herprogrammeringsfactoren nauwkeurig te sturen tijdens die omzetting in pluripotente stamcellen. We waren verbaasd hoe eenvoudig de manipulatie van het tijdpad en de dosering van RNA uitwerkte op het herprogrammeringsrendement.” Dat schoot omhoog, bleek.
Celdichtheid was een belangrijk criterium. “Er bestaat een direct verband tussen de celdelingssnelheid en het herprogrammeerrendement”, zegt medeonderzoeker Igor Kogut. “Het beste werkte het systeem met een lage celdichtheid tot afzonderlijk ‘vergulde’ losse cellen (cellen waarvan de groei gestopt is die, dus, niet geneigd zijn te delen; as) aan toe.”
Praktijk
De onderzoekers willen de methode nu zo snel mogelijk naar de praktijk brengen. Een van de drijfveren voor hen is epydermolysis bullosa, een tot nu toe ongeneselijke huidziekte. Dennis Roop, een van de medeonderzoekers, heeft al een lange onderzoeksgeschiedenis op dit terrein. “Onze methode, waarbij geen virusvectoren nodig zijn, zou het mogelijk maken dat we voor het eerst in de VS pluripotente stamcellen zouden kunnen inzetten bij klinische proeven.” Daar gaat in Amerika de voedsel- en medicijnenautoriteit FDA over. Als ik het allemaal goed begrepen heb is dit een revolutionaire ontwikkeling…
Bron: Science Daily