Ik dacht, en waarschijnlijk velen met mij, dat het knutselen aan DNA iets van de laatste 20, 25 jaar was, maar het schijnt dat al in 1967 het eerste synthetische DNA in elkaar is gedraaid. Destijds bouwden onderzoekers het DNA van een virus na aangeduid met Phi X174. Dat was niet een heel moeilijke klus, want dat DNA bestaat uit slechts vijf of zes (sic) genen. Het zou voor het eerst zijn geweest dat er DNA in het lab is ‘gebouwd’. 

Dat lees ik in Science News, maar het bijgaande artikel (zie koppeling boven) krijg ik als niet-abonnee niet te lezen. Sedert die 30 december 1967 (of daaromtrent) is er wel het een en ander gebeurd in de ‘DNA-bouw’. Inmiddels worden er aanzienlijk grotere genomen gesynthetiseerd, overigens meestal nog met behulp van micro-organismen, maar die zijn nog steeds vrij bescheiden en vrijwel alleen van micro-organismen.
In 2010 bouwden Hamilton Smith en medewerkers van het Venterinstituut het erfgoed van de bacterie Mycoplasma mycoides na, aangevuld met wat grapjes (stukjes tekst uit Ulysses van James Joyce). In 2013 slaagden onderzoekers van Yale en Harvard er in het genoom van een E. coli-bacterie zo te herschrijven dat dat ongevoelig werd voor virusbesmettingen. “Dit is de eerste keer dat de genetische code fundamenteel is veranderd”, stelde onderzoeker Farren Isaacs, moleculair bioloog bij Yale, destijds. “Door een organisme met een nieuwe genetische code te maken hebben we de mogelijkheden biologische functies aan te passen aanzienlijk uitgebreid.”

Nieuw tijdperk

Het lijkt op het begin van een tijdperk, voegde ik daar aan toe, maar dat tijdperk schijnt dus al in 1967 te zijn begonnen. In 2014 werd vervolgens een E. coli genetisch zo omgebouwd dat het micro-organisme ook niet-natuurlijke eiwitten ging aanmaken. Die halfsynthetische bacteriestam blijkt nu die onnatuurlijke eiwitten te kunnen aanmaken met een ‘lampje’ er aan. Tis mirakels, maar kennelijk is de weg naar ‘synthetisch leven’ erg lang…

Bron: Science News