De nauwe samenwerking tussen de ‘verpakking’ (histonen) en DNA (afb: WikiMedia Commons)
“Onze resultaten zetten het huidige dogma op scherp, dat er van uit gaat dat signaalstoffen als serotonine en dopamine alleen functioneren via de activering van membraanreceptoren op hersencellen”, zegt onderzoeker Ian Maze. “We zagen acties van deze stoffen die niets met neurotransmissie te maken hebben maar belangrijk zijn voor de signalering. Dat geeft aanleiding te denken dat wat we weten over die moleculen onvolledig is.”
Genexpressie is wezenlijk voor het functioneren van een cel. Als een gen actief is, dan moet dat ook toegankelijk zijn om te kunnen worden afgelezen. Serotonine is een stof die in verband wordt gebracht met stemming. Bepaalde remstoffen (SSRI’s) kunnen de serotoninespiegel in de hersens verminderen. Dat beïnvloedt de stemming. Als een neuron kleine hoeveelheden serotonine verstuurt, dan volgt er een kettingreactie aan communicatie tussen de diverse hersendelen.
Histonen
Histonen zijn eiwitten die DNA verpakken en die een invloed hebben op de genexpressie. Door die binding wordt het DNA daar in de buurt wat losser, waardoor bepaalde genen makkelijker toegankelijk (en actief kunnen) worden.“Die ontdekking werpt grote vragen op, waarvan de meeste nog niet beantwoord zijn”, zegt Maze. “Wel is duidelijk dat hierdoor de ideeën over serotonine fundamenteel gewijzigd zullen worden en mogelijk ook van andere monoamines. Deze zaken dragen mogelijk veel bij aan ons begrip van ziekte en zouden ook andere therapeutische doelen kunnen opleveren.”
Een van de vele vragen is of de invloed van serotonine op genexpressie ook invloed heeft op stemming. Dat zou mogelijkheden bieden depressies of andere stemmingsaandoeningen te behandelen. En misschien heeft dopamine of histamine ook wel meer in zijn takenpakket dan te fungeren als signaalstof? Afijn, er is (gelukkig voor de onderzoekers) nog een hoop uit te zoeken.
Bron: Science Daily