Een doorsnee van de biochip van Valencia et. al (afb: UC3M)

Onderzoeksters van de Carlos III-universiteit in Madrid hebben een ‘biochip’ gemaakt waarmee het makkelijker wordt om stukjes huid maar ook andere complexe weefsels in het lab te kweken. Die kweekhuiden zouden dan gebruikt kunnen worden om geneesmiddelen e.a.z. op te testen. Dat zou de kosten van preklinisch onderzoek verlagen. Op den duur mikken de onderzoekster op het kweken van een volledige huid.
De ‘chip’ is in feite een microfabriekje tussen polymere velletjes waar ‘normaal’ met uv-licht kanaaltjes in zijn geëtst. “Dat is een dure techniek die hoog gespecialiseerd personeel vergt”, zegt Leticia Valencia. “Onze technologie is heel goedkoop, haalbaar voor ieder lab en veelzijdig. De modellen (weefsels, neem ik aan; as) kunnen vrijwel voor niks veranderd worden.” De huid (of welk weefsel dan ook) groeit in de ‘chip’.

Het inwendige bestaat uit twee op elkaar liggende kanalen gescheiden door een membraan. Door het onderste loopt ‘bloed’ (iets wat dezelfde functies heeft). In het bovenste groeit het weefsel, gevoed en van zuurstof voorzien door het ‘bloed’. Het hele systeempje wordt gestuurd door precisiepompjes en het proces voltrekt zich in een steriele omgeving, waarvan de vochtigheid wordt geregeld, de temperatuur op 37°C wordt gehouden en waaraan 5% kooldioxide is toegevoegd.
De weefselkweker is uitgeprobeerd om een driedimensionale huid te kweken met de twee voornaamste lagen. De dermis (de leerhuid, de laag onder de opperhuid) vormt zich in een hydrogel van fibrine terwijl de opperhuid daarop wordt gevormd uit op de fibrinelaag gestrooide keratinocyten (opperhuidcellen). De dikte wordt geregeld door de parallele ‘bloed’stroom, een techniek die de vorming van dermis en epidermis mogelijk maakt.

Dierproeven

De gekweekte weefsels zouden niet gebruikt kunnen worden voor klinisch gebruik, maar zijn vooralsnog bedoeld ter vervanging van dierproeven. De tests kunnen meteen op het gekweekte weefsel worden uitgevoerd, stellen de onderzoeksters. In de EU is het verboden cosmetische producten te verkopen waarbij dierproeven zijn gebruikt. De onderzoeksters stellen dat hoewel de weefsels niet worden gekweekt voor therapeutische doeleinden, ze toch gebruikt kunnen worden als ’testweefsel’ van bepaalde patiënten. Daartoe kunnen cellen van een patiënt ‘geleend’ worden voor de weefselkweek.

Zoals gezegd is de weefselkweker niet beperkt tot stukjes huid. Het is het doel van de onderzoeksters om het systeem verder te ontwikkelen om er, bijvoorbeeld, een volledige huid met al zijn lagen mee te kweken.

Bron: Alpha Galileo