Stamceltherapieën hebben de naam gekregen dat ze wonderen kunnen verrichten, maar dat is vaak alles behalve het geval. Zo hebben twee onderzoeken naar de effecten van stamceltherapieën en andere celtherapieën van mankementen aan schouders en ellebogen aannemelijk gemaakt dat wat voorgespiegeld wordt aan de patiënten nauwelijks strookt met de werkelijkheid. Het lijkt er overigens op dat de onderzoekers het vooral over de Amerikaanse situatie hebben. Ik weet, eerlijk gezegd, niet of die ook geldt voor Europa. Wat wel geldt is dat ook in Europa veel verwacht wordt van deze behandelingstechnieken.
De onderzoekers bekeken verschillende (cel)therapieën zoals de toediening van plaatjesrijk plasma, van beenmergconcentraat en van mesenchymatische stamcellen gewonnen uit vetweefsel. Ze constateren dat die celtherapieën veel beloven op het terrein van weefselherstel, maar dat de gegevens over resultaten voor schouders en ellebogen erg beperkt zijn.
James Carr en Scott Rodeo, beiden verbonden aan een ziekenhuis in New York, keken naar behandelingen van schouderblessures. Hoewel de vooruitzichten van celtherapieën goed zijn vinden de onderzoekers dat er nog wel het een en ander mag worden onderzocht op het gebied van dosering, behandelschema’s en benaderingen van de verschillende schouderblessures.

Tenniselleboog

Jaarlijks krijgt 1 tot 3% van de volwassenen een tenniselleboog (of tennisarm). Jason Dragoo van de universiteit van Colorado en Molly Meadows van de Stanforduniversiteit hebben naar biologische behandelingen van elleboogklachten gekeken. Ze vonden vrij veel onderzoek naar de toepassing van plaatjesrijk plasma van de, maar weinig over celtherapieën voor andere elleboogklachten. Ze vonden ook stamcelbehandelingen voor de tennisarm, maar weinig voor andere elleboogblessures.
Ook zij vonden dat er meer onderzoek nodig is om de juiste dosering en de optimale toediening van de zegenrijke cellen te bepalen. Omdat celtherapieën voor elleboogblessures weinig onderzocht zijn zou dat hiaat moeten worden ingevuld, vinden de onderzoekers. Dragoo: “”Fundamenteel onderzoek suggereert dat biologische therapieën zoals plaatjesrijk plasma en beenmergcellen mogelijkheden hebben bij weefselherstel”. Zijn collega Meadows vult aan, net als haar ‘schoudercollega’s, dat er nog wel het een en ander valt uit te zoeken om tot effectieve behandelingen te komen.

Bron: EurekAlert