Daaristieweer, de mammoet

Babymammoet

Een vrij gaaf exemplaar van een babymammoet (afb: RT)

De aarde wordt steeds warmer, maar de mammoet in levende lijve, het beest dat goed tegen de kou kan, komt steeds dichterbij. Al vaker is er gespeculeerd over de herintroductie van de mammoet, maar daar heb je zijn/haar hele DNA voor nodig. Dat was tot voor kort nog niet zo, maar nu melden onderzoekers uit, onder meer, Zweden, dat ze het hele DNA-plaatje nu compleet hebben van maar liefst twee wolharige mammoets.

En ja hoor. Onderzoeker Hendrik Poinar van de Canadese McMaster-universiteit, geboren in Utrecht, valt meteen met de deur in huis. “In theorie kan dat.” Dan hebben we het over het weer tot leven wekken van de knuffelmammoet. Het genetische materiaal zou ook iets over zijn/haar verdwijnen zeggen. Jacht en klimaatverandering worden vaak genoemd, maar volgens de onderzoekers zouden er meer factoren in het spel zijn. Ik vind het knap dat je op basis van zo weinig merendeels bij elkaar geharkt genetisch materiaal dat soort uitspraken kunt doen.

Het blijkt inderdaad om twee mammoets te gaan. De een leefde in Noordoost-Siberië en het lijk zou zo’n 45 000 jaar oud zijn. De andere is een relatief vers lijk van 4300 jaar van het eiland Wrangel in de Noordelijke IJszee. Het DNA van het jonge lijk vertoonde weinig genetische variatie, wat op inteelt zou wijzen. Op Wrangel zou een van de laatste mammoetpopulaties hebben gehuisd. Poinar denkt dat er nog mammoets waren toen de Egyptenaren hun piramides bouwden. Nu nog het echte werk.

Bron: Science Daily

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.