Een hydrogel met stamcellen bleek in staat schade aan rattenharten te repareren (afb: John Hopkins-universiteit)

Onderzoekers van de Amerikaanse John Hopkins-universiteit schijnen hartjes van ratten te hebben hersteld met behulp van stamcellen in een, plakkende, hydrogel. Wellicht kan de methode goede diensten bewijzen bij mensen met schade aan het hart.
De onderzoekers gebruikten een eiwitrijke gel om stamcellen op het rattenhart te plakken. De stamcellen bleken de schade te herstellen die door een, kunstmatig opgewekte, hartaanval was ontstaan. Schade aan het hart wordt onder normale omstandigheden niet hersteld en er worden allerwegen pogingen ondernomen methodes te vinden om met behulp van stamcellen dat ‘weigerachtige’ hart te herstellen.
Veel pogingen in die richtingen mislukten, omdat maar weinig stamcellen in het hart overleven, stelt onderzoekster Roselle Abraham. “Als het hart klopt, duwt het de geïmplanteerde cellen weer naar buiten, naar de longen, voordat ze zich kunnen hechten aan de hartcellen.” Daar komt bij dat als de cellen van de petrischalen worden overgebracht naar het hart hun stofwisseling vertraagt, waardoor ze meestal binnen een paar uur sterven.
Er is geprobeerd veel stamcellen te injecteren zodat de overlevers wel aan de slag kunnen. “Maar zelfs dan sterft een groot gedeelte van de cellen door de slechte stofwisseling. Als we minder cellen injecteren kort na de hartaanval en ze ‘bundelen’, dan zouden we littekenvorming beperken en met meer succes het groeien van nieuwe hartspiercellen mogelijk maken.”
Abraham en medeonderzoekers  ontwikkelden een hydrogel, waaraan bloedserum en het natuurlijk hyaluronzuur waren toegevoegd. Dat geheel vormde een kleverige gel waarin de stamcellen floreren. Uit labproeven bleek dat de stamcellen niet alleen allemaal dagenlang overleefden, maar dat ze zich ook ontwikkelden tot gespecialiseerdere vormen. Ze produceerden ook grotere hoeveelheid groeifactoren die nodig zijn voor het repareren van het hart dan stamcellen die niet waren ingebed in de gel.
Als de gel met stamcellen werden ingebracht in de (levende) rattenhartjes, dan overleefde 73% van de stamcellen het eerste uur in vergelijking met 12% als de stamcellen in een oplossing werden ingespoten. In de daaropvolgende zeven dagen neemt het aantal cellen uit oplossing verder af, terwijl de stamcellen uit de gel in aantal toenemen. Met stamcelgel bleek de pompcapaciteit van de linkerkamer vier weken na het inbrengen van de gel 15% vergroot, tegenover 8% bij de stamcellen die in oplossing werden geïnjecteerd in het hart. Zelfs het injecteren van alleen de hydrogel leidde tot een verbetering van de hartfunctie en een groei van het aantal bloedvaten in het gebied waar de schade voorkwam.

Bron: EurekAlert