Josiah Zayner probeert er nog een slaatje uit te slaan (afb: the Odin)

Sinds het bewerken van DNA met behulp van de CRISPR/Cas9-genschaar een ‘fluitje van een cent’ schijnt te zijn, wordt het steeds waarschijnlijker dat allerlei ‘amateurs’ zich aan die techniek gaan vergrijpen. De Amerikaanse biofysicus Josiah Zayner probeert nu met die techniek bij zichzelf een spierballen aan te kweken (en hij wil met anderen zijn ervaringen delen). Dat zou moeten lukken door de activiteit van het gen dat codeert voor de spiergroeiremmer myostatine (myo=spier) te onderdrukken.

Zayner denkt de eerste mens te zijn die zijn eigen DNA heeft bewerkt. Hij wil de CRISPR-techniek toegankelijk maken voor het grote publiek. Myostatine is een ‘groeifactor’ die de spierontwikkeling remt (vandaar dat ik groeifactor tussen aanhalingstekens heb gezet). Hij probeert dat te doen door  zich DNA in te spuiten dat codeert voor de Cas9-genschaar in te spuiten (in de armen) plus het benodigde gids-RNA, dat de genschaar naar de juiste plek op het DNA moet leiden (of nauwkeuriger: naar het exon van het myostatinegen).

De ‘biokraker’ heeft het benodigde DNA besteld en laat dat met behulp van bacteriën vermeerderen. Hij zuivert het resultaat door het door een elektroforeseapparaat te halen, waar de verschillende DNA-fracties van elkaar gescheiden worden. Dan volgt de grote stap: de inenting van het (hopelijk) spiervormende mengsel. Om te controleren of het DNA in de cellen in de armspieren daadwerkelijk veranderd zijn, moet hij een stukje spierweefsel wegnemen. Op het web heeft hij voor liefhebbers een handleiding gemaakt. In zijn blog stelt hij dat hij zich bewust is van de risico’s. Ik geloof niet dat het resultaat echt geslaagd is geweest. Zijn spieren bleven ondermaats.

Amateur

Zayner is zelf niet helemaal een amateur. Ik meldde al dat de gek biofysicus is. Hij heeft twee jaar bij de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA gewerkt aan synthetische biologie. Hij heeft nu een eigen bedrijf, The Odin, waarmee hij de vruchten van zijn ervaringen met de moleculaire biologie te gelde probeert e maken. Zo gek is dan ook weer niet.

Bron: Futura-Sciences