Gentherapie krijgt (varkens)hart weer aan de gang

Hartrpikkels

De sinusknoop zorgt voor het samentrekkingsritme van de boezems, de AV-knoop voor dat van de hartkamers (afb: Hartstichting)

Onderzoekers van het Cedars Sinai-hartinstituut in Los Angeles (VS) hebben met het inspuiten van een gen (TBX-18) dat gewone  hartcellen omzet in gangmakercellen in een varkenshart een soort gangmakereffect bewerkstelligd. De onderzoekers denken dat de methode met een jaar of drie ook daadwerkelijk bij mensen kan worden toegepast in klinische proeven.

Het hart heeft twee typen cellen: de gangmakercellen en de  gewone hartspiercellen. De gangmakercellen zorgen voor het juiste pompritme en -volume. De onderzoekers spoten het TBX-18-gen in, dat via een aangepast virus wordt ingebouwd in het DNA van gewone hartcellen. Daardoor worden die gewone hartcellen omgevormd toto gangmakercellen. Al na een dag was het effect bij de proefdieren (varkens, dus) te merken door een versnelde hartslag.
Onderzoeker Yu-Feng Hu en collega’s hadden in eerdere proefnemingen ontdekt dat een bepaald gen, TBX-18, gewone hartcellen kan omzetten in gangmakercellen. Om het effect te kunnen bestuderen, beschadigden de onderzoekers bij varkens de zogeheten sinusknoop en implanteerden vervolgens elektrische gangmakers bij de varkens. Op die manier konden ze het hartritme regelen tot een ziekmakend laag niveau (nee, ik heb het niet over dierenrechten). Vervolgens werd de virusoplossing ingespoten die als voertuig diende voor het TBX-18-gen. De aldus mishandelde varkens werden veertien dagen nauwkeurig in de gaten gehouden.

Al op dag twee werd de hartslag sneller. Ook leek zich, zoals normaal, weer een dag/nachtritme te ontwikkelen. De met het gen behandelde varkens waren actiever dan de onbehandelde. Weefselonderzoek toonde aan dat de gentherapie had gewerkt. Er waren weer gangmakercellen gevormd. “Daarmee is voor de eerste keer een biologische hartgangmaker gemaakt, die doet wat het dagelijks leven vraagt”, zegt onderzoeksleider Eduardo Marbán. In de 14 dagen die de varkens geobserveerd werden (waarom zo kort?) deden zich geen hartritmestoringen of andere nadelige bijwerkingen voor. Het varkenshart lijkt erg op het mensenhart. Het gebruikte gen was van menselijke oorsprong.

Bron: bdw

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.