Bij een hartaanval worden bloedvaten door een bloedprop geblokkeerd waardoor miljoenen hartcellen afsterven.

Het lijkt er op dat bij hartaanvallen ons afweersysteem aardig in de fout gaat. Volgens onderzoek rond Kevin King van de universiteit van Californië in San Diego lijkt het er op dat het afweersysteem ‘denkt’ dat een hartaanval een virusontsteking is. Het afweersysteem lijkt hier het herstel te dwarsbomen.

Ischemische hartziektes, een gevolg van onvoldoende doorbloeding, zou een van de meest voorkomende doodsoorzaken zijn, die meestal begint met een hartaanval. Tijdens die aanval sterven hartcellen, waarna afweercelen aan het werk togen. Ze ruimen rommel op en de stabiliseren de hartwand, maar waardoor komen ze in actie? Vanwege de dode cellen?
Om een antwoord op die vraag te krijgen bekeken de onderzoekers het ‘assortiment’ aan RNA-moleculen in de afweercellen. Daarbij ontdekten ze dat het DNA van de stervende cellen wordt aangezien voor DNA-resten bij een virusontsteking, waardoor het antivirusprogramma type I-interferonreactie in werking wordt gezet.
Als die reactie werd geblokkeerd, genetisch of door een neutraliserend antilichaam na de hartaanval te geven, was de ontsteking minder en functioneerde het hart beter (minder slecht). Door die interferonreactie te blokkeren bij muisjes werd de overlevingskans vergroot van 60 tot 95%. “We zijn geïnteresseerd in de bijdrage van interferonen na een hartaanval bij mensen.” Het afweersysteem lijkt hier het herstel te dwarsbomen.

Antiviraal

Het afweersysteem is goed ingericht tegen virale aanvallen. Die achterhalen ze door moleculen te traceren die wijzen op een virale ontsteking. Daardoor wordt het eiwit IRF3 (interferonregelfactor 3) actief, hetgeen weer leidt tot de aanmaak van interferonen. Die hebben de regie over een verdedigingsprogramma waarbij honderden genen betrokken zijn. Na een hartaanval gebeurt dat dus ook. Ze denken (dus) dat het DNA van de stervende cellen daarbij een rol speelt.

De afweercellen die daar een rol bij spelen zijn hartmacrofagen, rommelopruimers die vroeger over het hoofd zijn gezien doordat ze lastig te herkennen zijn. Door het cel-RNA te analyseren waren de onderzoekers in staat de genexpressie in 4000 hartafweercellen te achterhalen en kwamen ze achter het bestaan van die hartmacrofagen. Voorlopig zijn de onderzoekers nog niet uitgestudeerd. Ze willen onder meer ook uitzoeken of die interferonreactie ook een rol speelt bij andere weefsels en ziektes.

Bron: EurekAlert