Strikt genomen is het geen synbiologie, het klonen van dieren, maar het schurkt er dicht tegenaan. Je kunt ook zeggen dat synthetische biologie geen scherp afgebakende grenzen heeft. In het Japanse Kobe heeft Teruhiko Wakayama en medewerkers van het RIKEN-centrum voor ontwikkelingsbiologie door klonen 581 genetisch identieke muizen gemaakt. Alle muizen zijn gezond en vruchtbaar en hebben, zoals normaal, een levensverwachting van twee jaar, zo schrijven de onderzoekers in een artikel in Cell Stem Cell. Er hebben zich volgens Wakayama geen epigentische of genetische bijzonderheden voorgedaan, waarmee zou zijn bewezen dat dieren zonder problemen keer op keer zijn te klonen. De Japanse onderzoeker denkt met deze methode de mogelijkheid geschapen te hebben om op grote schaal dieren te ‘produceren’ van hoge kwaliteit (wat die dan ook moge betekenen) of bedreigde diersoorten voor uitsterven te behoeden .
Grappig is dat de muizen zijn gekloond via het overbrengen van celkernen, dezelfde SNCT-techniek die bij het schaap Dolly gebruikt is. Dolly leed aan vroegtijdige ouderdom. Om dat te voorkomen voegden de onderzoekers trichostatine A toe. Die stof remt het enzym histondeacetylase (HDAC) en verandert daardoor het aflezen van het DNA (histonen zijn eiwitten die samen met DNA het chromatine in de celkern vormen) . Daardoor stijgt het succespercentage van 5 tot 25%.
Bron: Der Spiegel