De orgaanafdrukker (filmbeeld: the Guardian)

Al een tijdje proberen onderzoekers organen te fabriceren, maar dat is toch niet echt simpel. Organen bestaan meestal uit diverse typen cellen en dat compliceert de zaak ernstig. Ook de vorm van het orgaan kan een probleem worden. Ik heb, toen ik een klein jongetje was, breien geleerd van mijn moeder, maar zei moest opzetten en afhechten. Ik kon alleen eindeloos doorbreien (dassen van honderden meters, als ik genoeg wol had gehad). De 3d-printer lijkt een uitkomst. Daarmee heb je de vorm in de hand, maar kun je ook de ruimtes voor andere weefsels creëren, zoals bloedvaten. Het lijkt er op dat Amerikaanse en Australische onderzoekers nu een belangrijke stap hebben gezet op weg naar de verwezenlijking van dat ideaal. Kennelijk hebben die een oplossing gevonden voor de vorming van bloedvaten in een ‘gedrukt’ orgaan.

De Anglosaksiche onderzoekers zijn er in geslaagd om niet alleen haarvaatjes te creëren met een 3d-printer, maar ook om die in leven te houden. Die cellen hebben voer nodig en moeten hun afval kwijt, bijvoorbeeld.  Met een 3d-bioprinter maakten ze minuscule vezelnetwerken die als een soort ‘matrijs’ moesten dienen voor de bloedvaten. Vervolgens overdekten ze de 3d-structuur met een eiwitachtig celrijk materiaal dat verhardde onder invloed van licht. Daarna verwijderden ze de vezeltjes, waardoor er een netwerk van haarvaten ontstond bedekt met menselijke endotheelcellen (bloedvatcellen), die in minder dan een week stabiele haarvaatjes vormden. Onderzoeker Luiz Bertasonni van de universiteit van Sydney denk dat het nog wel een jaar of twintig zal duren voor het mogelijk is organen te drukken, maar dat zijn werk en van zijn collega’s toch een belangrijke stap is in de richting. “We hebben laten zien dat we een haarvatstelsel kunnen maken, dat ook zijn werk kan doen en dat we de vorm van het netwerk en de grootte van de bloedvaten zelf kunnen bepalen. Het is al enkele jaren mogelijk om enkelvoudige weefsels te maken. Nu kunnen we het hebben over grotere en ingewikkelder systemen die langer leven. (…) Als ik zeg dat het nog enkele tientallen jaren duurt voor we organen kunnen printen zou ik niet verbaasd zijn als dat veel eerder was. Weefseltechnologie ontwikkelt zich zo snel. Ik zou het graag mis hebben. ”

Bron: the Guardian